Celem projektu jest zwiększenie interdyscyplinarnego zaangażowania użytkowników w ramach europejskiej przestrzeni badawczej z obszaru zdalnej instrumentacji

Projekt RINGrid był projektem badawczym z zakresu zdalnej instrumentacji i dostarczył cenne wskazówki, które mogą zostać wykorzystane w przyszłym rozwoju technik zdalnego dostępu do przyrządów badawczych. Analiza trendów w ważnych technologiach i rekomendacje były prezentowane podczas warsztatów i konferencji. Przyczyniło się to do zwiększenia interdyscyplinarnego zaangażowania użytkowników tych przyrządów w ramach w europejskiej przestrzeni badawczej.

PCSS przy współpracy innych partnerów opracował finalny raport z projektu, który zawiera najważniejsze osiągnięcia projektu zebrane w postaci White Paper. Raport był dystrybuowany wśród osób, które wcześniej zgłosiły zainteresowanie wynikami projektu (120 naukowców z całego świata) oraz na przyszłych konferencjach i spotkaniach. Wersja elektroniczna znajduje się na stronie internetowej projektu (http://www.ringrid.eu).

Należy również wspomnieć, że wynikami projektu, oprócz raportów i wskazówek, były liczne publikacje, warsztaty i spotkania z użytkownikami końcowymi. Opracowania naukowe umożliwiły racjonalne podejście do rozwoju infrastruktury gridowej i sieciowej, co z kolei pozwoli na przyśpieszenie rozwoju systemów do zdalnego udostępniania przyrządów badawczych.

Jako wynik utylitarny projektu należy wymienić budowę kilku instalacji pilotowych mających na celu weryfikację wyników osiągniętych na etapie badawczym. W celu zwiększenia wpływu rezultatów projektu RINGrid, jego członkowie zwiększyli swoje uczestnictwo w działaniach związanych z grupami standaryzacyjnymi. Bliska współpraca z innymi inicjatywami i projektami takimi jak: EXPReS, GridCC oraz EELA została wykorzystana dla zwiększenia współpracy pomiędzy środowiskami naukowymi i użytkownikami. Pozwoliło to zwiększyć współzawodnictwo i postęp we wspólnej europejskiej przestrzeni badawczej.

Wyniki projektu były upowszechniane w środowiskach naukowych, przemysłowych i biznesowych. Działania wśród tych grup miały na celu zwiększenie świadomości z korzyści płynących z używania systemów nowej generacji do Zdalnej Instrumentacji. Systemy te odgrywają znaczącą rolę w promowaniu równego dostępu do europejskiej przestrzeni badawczej. Uczestnicy pochodzili z Europy oraz Ameryki Łacińskiej. Tak szeroki geograficznie zakres uczestników projektu wpłynął na to, że analizie zostały poddane różne warunki techniczno-społeczne, które miały wpływ na wynik prac badawczych. Przyczyniło się to również do poznania wymagań i specyfiki pracy różnych grup naukowców, co z kolei pozwoli na wypracowanie ogólnego modelu zdalnej instrumentacji, który będzie można zastosować w różnych warunkach.

Projekt RINGrid składał się z sześciu pakietów roboczych:

• WP1: Zarządzanie projektem (lider – PCSS);
• WP2: Identyfikacja instrumentów i grup użytkowników, definicja wymagań (lider – CLMC);
• WP3: Ocena i wymagania dla infrastruktury (lider - JKU);
• WP4: Przyszłe trendy i wymagania (lider - CNIT);
• WP5: Upowszechnienie wyników projektów (lider - PCSS);
• WP6: Budowa prototypu i weryfikacja (lider - PCSS);

WP1: Zarządzanie projektem. Pakiet ten dotyczył zarządzania zarówno sprawami administracyjnymi, finansowymi jak również kwestiami technicznymi i zapewnieniem odpowiedniego poziomu jakości badań. Zostały tutaj zdefiniowane efektywne procedury zarządzania oraz ciała zarządzające dla zapewnienia wydajnej pracy. Pozostałe cele tego pakietu obejmowały: monitorowanie całościowego postępu prac w projekcie oraz jakości uzyskiwanych wyników, koordynację prac i nadzór nad przepływem informacji pomiędzy poszczególnymi aktywnościami, organizację spotkania inicjującego, wewnętrznych spotkań cyklicznych i wreszcie koordynację współpracy z grupą zewnętrznych ekspertów.


WP2: Identyfikacja instrumentów i grup użytkowników, definicja wymagań. W ramach pakietu WP2 dostarczona została wiedza na temat identyfikacji i specyfikacji urządzeń, usług i wymagań dostępowych do urządzeń będących przedmiotem rozważań w projekcie RINGrid. Głównym celem było usystematyzowanie informacji o drogich i rzadkich urządzeniach oraz ich właścicielach i użytkownikach, właściwych do wprowadzenia idei zdalnego dostępu i współdzielenia urządzeń z innymi grupami potencjalnych użytkowników. Zdefiniowane i oszacowane zostały grupy zainteresowane dostępem do wyspecjalizowanych urządzeń i usług. PCSS nie miało formalnych udziałów (zadań) w pracach WP2, prowadziło jednak działania wspierające pozostałych uczestników.


WP3: Ocena i wymagania dla infrastruktury. Opierając się na informacjach dostarczonych w wyniku prac w ramach WP2, pakiet ten wykonał analizę aktualnie istniejącej (lub tej, która powinna istnieć) infrastruktury sieciowej i gridowej służącej do połączenia naukowych instrumentów wybranych w WP2. Zakres pakietu obejmował również dostarczenie informacji na temat sposobu dostępu do wybranych instrumentów. Aktywności w ramach tego pakietu roboczego skupiały się na trzech ustalonych fazach scenariusza pomiarowego (pre- i postprocessingu, przesyłaniu i dostarczaniu dużych ilości danych oraz interaktywnym dostępie do eksperymentów i wizualizacji), biorąc pod uwagę najważniejsze współczynniki np. przepustowość i opóźnienie sieci oraz weryfikację istniejącej infrastruktury gridowej i dostępne implementacje warstw pośrednich z uwzględnieniem ich zastosowań np. specyficzną definicję zasobu dla zdalnej instrumentacji. Dodatkowy nacisk położony został na rolę IPv6 jako technologię umożliwiającą zdalną instrumentację na poziomie aplikacji, identyfikującą najbardziej pożądane scenariusze dla wpływu i rozwoju zaawansowanej sieci IPv6 w ramach infrastruktury gridowej dla zdalnej instrumentacji (np. ulepszone wsparcie QoS lub pod względem bezpieczeństwa transportu). PCSS był odpowiedzialny w tym zadaniu za przygotowanie raportu na temat aktualnego stanu technologii gridowych uwzględniającego ich wykorzystanie do celów związanych ze zdalnym udostępnianiem przyrządów laboratoryjnych. W raporcie nacisk położony został na kwestie związane z monitoringiem i rezerwacją zasobów oraz bezpieczeństwem. Oprócz tego poruszony został temat odpowiedniego szeregowania zadań w środowisku rozproszonym. Omówione zostały różne dostępne narzędzia realizujące tą funkcjonalność.


WP4: Przyszłe trendy i wymagania.  Prace W ramach tego pakietu dostarczyły krótkoterminową wizję dotyczącą projektowania i korzystania z serwisów kolejnej generacji. Celem była ocena wpływu postępu rozwoju technologii sieciowych i gridowych na dostęp, kontrolę i monitorowanie zdalnej instrumentacji oraz wirtualnych laboratoriów, czyniąc w ten sposób zaawansowane przyrządy dostępnymi dla realizacji naukowych eksperymentów. Dla rozpoznania pojawiających i przyszłych trendów wzięte zostały pod uwagę interfejsy użytkownika, usługi pośrednie oraz technologie sieciowe. Specjalny nacisk został położony na pojawiające się rozwiązania, włączając współpracujące i zintegrowane użycie technologii gridowych oraz samo-organizujących, samo-konfigurujących, samo-optymalizujących i samo-naprawiających się sieci ze wsparciem dla QoS. Zespół PCSS zajmował się przygotowaniem wskazówek dotyczących rozwoju infrastruktury gridowej, która miałaby być wykorzystywana do budowy środowisk udostępniających przyrządy naukowe. PCSS skupił się zwłaszcza na usługach warstw pośrednich umożliwiających wirtualizację laboratoriów naukowych oraz przyjazny sposób komunikacji ze zdalnymi przyrządami. Ważnym tematem rozważań była budowa uniwersalnej architektury dla systemów umożliwiających zdalną instrumentację. Prace PCSS skupiły się również na sposobie reprezentacji danych przesyłanych pomiędzy różnymi etapami scenariusza pomiarowego. Celem było uzyskanie jak największego uogólnienia modelu danych w celu jego łatwiejszego adaptowania na potrzeby różnych przyrządów pomiarowych i różnych typów przetwarzania wyników.


WP5: Upowszechnianie wyników projektu. Działania w ramach tego pakietu dotyczyły zwiększenia świadomości korzyści płynących ze Zdalnej Instrumentacji wśród grup: naukowców, przemysłu i biznesu. Ten cel był realizowany poprzez różne działania promujące: przygotowanie i dystrybucję broszur, organizację seminariów, uczestnictwo w warsztatach i kongresach, publikację artykułów w międzynarodowych czasopismach oraz utworzenie i uaktualnianie stron internetowych.

WP5 był także odpowiedzialny za kontakty i współpracę z innymi projektami. Ponadto, nacisk położony zostanie tu także na standaryzację. PCSS było koordynatorem tego zadania. Upowszechnianie wyników było zadaniem wszystkich partnerów projektu a PCSS koordynował te prace. W PCSS został stworzony portal WWW projektu, projektowane były broszury i plakaty. Ważnym zadaniem PCSS było także nawiązanie kontaktów z innymi projektami i podejmowanie wspólnych inicjatyw np. w zakresie utworzenia grupy badawczej OGF lub organizacji warsztatów.


WP6: Budowa prototypu i weryfikacja. Jednym z celów tego WP było wykonanie testów uzasadniających przeprowadzone badania. Uzasadnienie miało postać eksperymentów dotyczących pewnej wydzielonej grupy wymagań określonych podczas prac WP2 i WP3 oraz listy rekomendacji z WP4. W tym celu zbudowane zostało eksperymentalne środowisko. Wymagania i założenia wypracowane podczas prac badawczych zostały potwierdzone tak dalece jak to było możliwe. W pierwszej fazie prac zostały opracowane przypadki użycia, które następnie były poddane testom. Zostały one oparte na wybranych grupach użytkowników i dostępnych przyrządach. W pracach weryfikacyjnych brali również udział użytkownicy końcowi. Dostarczyli oni niezbędną wiedzę o istniejącej funkcjonalności i komforcie pracy. Były mierzone i weryfikowane parametry zarówno systemu jak i warstwy pośredniej. Precyzując, użytkownicy z danego obszaru aplikacyjnego uruchamiali aplikacje w środowisku przygotowanym przez uczestników pakietu, a następnie raportowali swoje uwagi ze zdalnego dostępu do przyrządów. Opierając się na doświadczeniach użytkowników, zarówno wymagania jak i rekomendacje wcześniej zaprezentowane były zweryfikowane i uzupełnione w dalszych etapach prac tak, aby spełniały przyszłe wymagania dla tego typu systemów. PCSS udostępnił system Laboratorium Wirtualnego, który był podstawą do budowy jednego ze środowisk testowych. Opracowane zostały scenariusze testowe i wykonane przykładowe testy korzystając z pomocy użytkowników końcowych. Bazując na dostępnym oprogramowaniu (VLab) przeanalizowane zostały możliwości zestawienia dostępnych modułów tak, aby można było testować scenariusze obejmujące zarówno narzędzia jak i parametry, które podlegały analizie. Takie środowisko testowe stanowiło bazę dla weryfikacji poprawności przedstawionych parametrów, co z kolei przełożyło się na wyniki końcowe z prac projektu.

Celem RINGrid-u jako projektu badawczego było przeprowadzenie badań i analiz pod kątem możliwego włączenia infrastruktury naukowej w ogólnodostępną europejską przestrzeń badawczą. Jedyne prace implementacyjne prowadzone w ramach jednej z aktywności projektu miały za zadanie praktyczną weryfikację wyników prac badawczych projektu RINGrid. Założenia obejmowały stworzenie testowej instalacji biorącej pod uwagę: - wymagania ze strony użytkowników oraz infrastruktury sprzętowo-programistycznej, związane ze zdalnym dostępem do urządzeń, zidentyfikowane przez aktywności WP2 oraz WP3, - rekomendacje będące wynikiem prac w ramach aktywności WP4. Wykorzystano opracowaną i wdrożoną we wcześniejszych infrastrukturę testową, przeprowadzono szereg zdalnych testów, w charakterze końcowych użytkowników systemów, przy współudziale partnerów projektu RINGrid z Polski, Włoch, Chile i Meksyku.

W ramach instalacji testowych stworzono następujące zespoły testujące konkretne rozwiązania: - pracownicy Universidad de Concepción (UDEC, Santiago, Chile) oraz Red Universitaria Nacional (REUNA, Santiago, Chile) przygotowali do testów instalację UCRAV (Uso Colaborativo de Recursos de Alto Valor) służącą do zdalnej współpracy i wykorzystywania urządzeń badawczych – w tym wypadku wykorzystywano spektrometr NMR, - pracownicy Poznańskiego Centrum Superkomputerowo Sieciowego oraz Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN przygotowali instalację wykorzystującą system wirtualnego laboratorium VLAB współpracujący z 300MHz spektrometrem NMR, - pracownicy Consorzio Nationale Interuniversitato Per Le Telecomunicazioni (CNIT, Włochy) przygotowali do testów „farmę” urządzeń testowych wykorzystywanych w telekomunikacji, działających zdalnie pod kontrolą systemu GRIDCC.

Istnieje wiele obszarów nauki, przemysłu i biznesu wymagających międzynarodowej współpracy dla realizacji swoich celów. Wiele problemów może zostać rozwiązanych przez użycie wyrafinowanych systemów, które zwykle nie są lokalnie dostępne. Rozwój i upowszechnianie technologii umożliwiających wirtualizację, zdalny i współdzielony dostęp do naukowych i przemysłowych urządzeń jest niezwykle ważny dla postępu społeczeństw.

Możliwość użycia naukowych i przemysłowych urządzeń niezależnie od ich fizycznej lokalizacji pomaga w wyrównywaniu szans w środowiskach naukowych oraz otwiera nowe możliwości dla przemysłu, nauki oraz biznesu. Ponadto, ma to bardzo duże polityczne i strategiczne znaczenie jako kierunek prowadzący ku zjednoczonej europie. Podstawą do określenia rekomendacji dla projektowanych usług Zdalnej Instrumentacji następnej generacji było usystematyzowanie i ujednolicenie przyrządów badawczych oraz związanych z nimi środowisk użytkowników, definicja ich wymagań jak również analiza możliwości współdziałania koncepcji zdalnego dostępu z sieciami szerokopasmowymi oraz infrastrukturą gridową.