W erze, kiedy programowalne jest niemal wszystko, od komputerów, poprzez sieci, po bazy dużych ilości danych, potrzebujemy nowego spojrzenia, czym sieci naukowe być powinny. Nowe modele funkcjonowania NREN, poza rozbudową infrastruktury, muszą uwzględniać potrzeby użytkowników do korzystania z usług w sposób globalny, bez podziału na osobne sieci; serwisy, systemy, a przede wszystkim dane, a coraz częściej postrzegane jako zasoby znajdujące się bezpośrednio za ekranem osobistego komputera. Drogą do tej nowej, globalnej sieci naukowej, jest skupienie uwagi na jeszcze większej współpracy pomiędzy społecznościami sieciowymi, takimi jak Terena, czy Internet2. Stąd takie ważne jest hasło tegorocznej konferencji.

Kurt Erik Lindqvist, drugi z zaproszonych prezenterów, kreował najważniejsze wyzwania, stojące przed europejskim Internetem, jedną z najbardziej elastycznych, jak podkreślił, części Globalnej Sieci. Co prawda w przeciągu najbliższych kilkunastu miesięcy europejskie sieci osiągną przepustowości 100 Gbps, co prawda europejska sieć łączy bardzo wiele pojedynczych punktów, ale okazuje się, że ta sieć połączeń nie wystarcza, gdy bierze się pod uwagę punkty, w których koncentrują się zasoby sieci. Według Lindqvista, dążąc do globalizacji sieci, nie możemy zapomnieć o przesunięciu dostępu do treści jak najbliżej użytkownika, tworząc lokalne kopie, cache, które zmniejszą obciążenie sieci i tym samym poprawią jej skuteczność i parametry. "100 Gbps to jednak nie wszystko, jeśli chodzi o przyszłość naszych sieci" - dodał.